Henri Cartier-Bresson - ένας από τους πατέρες του φωτορεπορτάζ

Ο Henri Cartier-Bresson (Ανρί Καρτιέ Μπρεσόν), (22 Αυγούστου 1908 - 3 Αυγούστου 2004) ήταν Γάλλος φωτογράφος. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους φωτογράφους του 20ού αιώνα και ειδικότερα ένας από τους «πατέρες» της φωτοδημοσιογραφίας. Το έργο του έχει κερδίσει καθολική αναγνώριση σε παγκόσμιο επίπεδο. Περισσότερα εδώ και εδώ.

Truman Capote, 1947

Coco Channel, 1964

Περισσότερα έργα του στο MοMA (ΝΥ).

80's souvenirs.......

Το 1980 η θεία μου μαζί με τον θείο μου αποφασίζουν να πάνε στην Μόσχα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και γύρισαν με αυτές τις κυρίες πεσκέσι.....

..... αυθεντικές κούκλες Ματριόσκα (ρωσ.:Матрёшка).....

..... με την βούλα φυσικά.....

Η Σοβιετική Ένωση τότε ήταν μυθικό μέρος για πολύ κόσμο, ενώ οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Μόσχας με είχαν εντυπωσίασει με την τελετή έναρξης και φυσικά ήμουν ξετρελαμένη με αυτόν τον τύπο...

... τον Μίσα, τη μασκώτ των Αγώνων.

Μερικές εικόνες από τότε....

(μας είχε κλείσει και το ματάκι ο γλύκας)

Υ.Γ. Το post είναι αφιερωμένο στην καλή μου φίλη Μαρία Λ., για την οποία είμαι σίγουρη ότι μόλις το δει θα δακρύσει και θα σηκωθεί όρθια να τραγουδήσει την Τρίτη Διεθνή... Μαράκι φιλούρες

Όταν τα fractal γίνονται τέχνη......

..... και απεικονίζουν ζώα.... από τον minimoo64, καναδό καλλιτέχνη, τον ψάρεψα από το deviantart.com. Enjoy!!

James Lileks part 1 - αναφορά στην κακή αισθητική της δεκαετίας του 70

Τον James Lileks και τον ιστότοπο του, τον ανακάλυψα πριν από καμμιά 10αριά χρόνια ψάχνοντας τυχαία για κάτι στο google. Μπορούμε να πούμε ότι είναι η ιστορία της americana αισθητικής από το 50 και μετά. Εντύπωση μου είχε κάνει ένα αφιέρωμα στη βεβήλωση της αισθητικής (desecration) της διακόσμησης εσωτερικών χώρων κατά τη 10ετία του 70. Αν τις δει αυτές τις φωτό η φίλη μου η Νάσια, μάλλον δεν θα μου ξαναμιλήσει ποτέ, επειδή τις δημοσίευσα........

Πίνακας από τρεις γάτες με ξυρισμένους πωπούς

Γέμισε την καραμπίνα με παλιά κλειδιά και μπουμ......

Έχοντας αυτό στον τοίχο του μπάνιου, θέλεις να κόψεις τις φλέβες σου ή να ρίξεις το σεσουάρ στο νερό.....

Αν αντέχει το στομάχι σας περισσότερα εδώ

Ara Guler - το μάτι της Κωνσταντινούπολης (και όχι μόνο)

Ο Ara Guler είναι τουρκοαρμένιος φωτορεπόρτερ, γεννημένος το 1928 στην Κωνσταντινούπολη, περισσότερα για αυτόν εδώ - Wikipedia
Τον γνώρισα μέσα από τις αναφορές του Γιάννη Ξανθούλη στο βιβλίο του "Κωνσταντινούπολη των ασεβών μου φόβων". Εκπληκτικές φωτό της Πόλης και όχι μόνο

Φωτογράφισε και αρκετές προσωπικότητες του 20ου αιώνα

Maria Callas

Salvador Dali

Indira Gandhi

Περισσότερα στον επίσημο ιστότοπο του Ara Guler εδώ

Seamless backgrounds - patterncooler.com - free app

Δωρεάν εργαλείο για την δημιουργία seamless backgrounds με δυνατότητες editing

www.patterncooler.com

Γατούλα στη βόλτα για ψώνια....

Η Phyllis Gordon, αμερικανίδα ηθοποιός (17/10/1889-16/10/1964) με συμμετοχή σε 50 ταινίες του βωβού αλλά και του ομιλούντος κινηματογράφου (Wikipedia). Το 1939 ο φωτογραφικός φακός τη συνέλαβε να κάνει τα ψώνια της στο Λονδίνο, παρέα με την γάτα της......

...... ένα κατοικίδιο cheetah!

Wile E. Coyote - Μάθαμε επιτέλους από ψωνίζει.......

......αυτός ο ταλαίπωρος, το είδωλο των loser όλου του κόσμου....

Από αυτόν εδώ τον κατάλογο....

Επιτέλους μου λύθηκαν οι απορίες.........

Νίκος Δήμου-Ένα κείμενο για όλους εμάς

Αυτούς τους δύσκολους καιρούς κοιμάμαι δύσκολα, ελάχιστα ή καθόλου. Και το πιο οδυνηρό είναι πάντα η πρωινή έγερση από το κρεβάτι. Η πραγματικότητα που μου αποκαλύπτεται με το ξύπνημα με διαλύει. Νιώθω τόσο τσακισμένος και ταλαιπωρημένος που, αν δεν υπήρχε λόγος, δεν θα σηκωνόμουνα. Όμως υπάρχει λόγος, ή μάλλον λόγοι. Τετράποδοι με όρθιες ουρές, οι γάτοι δεν παίρνουν από δικαιολογίες ή εξηγήσεις. Δεν μπορείς να τους πεις: «Παιδιά, λυπάμαι, είμαι χάλια, δεν μπορώ να σηκωθώ». Την συμπαράστασή τους θα την εκδηλώσουν αλλιώς, με χάδια και τρυφερότητα (είναι απίθανο το πόσο ξέρουν την διάθεσή μου: αν θέλω συντροφιά ή προτιμώ μόνος–το σέβονται πάντα). Αλλά με το φαί δεν κάνουν παραχωρήσεις. Και μου θυμίζουν δύο στίχους από το δικό μου «Βιβλίο των Γάτων». Το ποίημα «Συνομιλία με τον γάτο Αλέκο» τελειώνει με το δίστιχο: «Νιάου, είπε ο Αλέκος, που θα πει‘πεινάω’. Όποιος πεινάει, έχει δίκιο, είπα εγώ».
Το επιχείρημα της πείνας είναι απόλυτο – και φυσικά δεν ισχύει μόνο για γάτες. Έτσι ταΐζω (από απόσταση) πεινασμένους σε άλλες χώρες, ενισχύω προσπάθειες στον τόπο μου – αλλά αυτά γίνονται και με μία πιστωτική κάρτα, ή μία δοσοληψία στο Διαδίκτυο. Όμως οι γάτες και οι γάτοι, που έχω υιοθετήσει, θέλουν να σηκωθώ από το κρεβάτι, να ανοίξω κονσέρβες, να τις μοιράσω δίκαια, να τις γαρνίρω με ένα χάδι. (Μερικοί χωρίς χάδι, δεν τρώνε). Να λοιπόν τι με σηκώνει από το κρεβάτι κάθε πρωί – άσχετα αν έχω κοιμηθεί δύο ώρες με πόνους, ή καθόλου. Το να ζεις με ένα πλάσμα εξαρτημένο από σένα είναι μπελάς, χαρά, αλλά και φάρμακο. (Είναι και μέθοδος αγωγής παιδιών: να γίνουν υπεύθυνα). Μία φίλη έπασχε από βαριά κατάθλιψη. Είχε περιέλθει σε κατατονική κατάσταση, αμίλητη, ακίνητη, απούσα. Οι γιατροί στην Αγγλία της πέταξαν ένα κουτάβι στο δωμάτιο. Στην αρχή ούτε το είδε. Τη δεύτερη μέρα άρχισε να το φροντίζει.

Κίνητρο για ζωή: η έγνοια για κάτι έξω από σένα.
http://www.ndimou.gr/el/keimena/dimosieymata/lifo/2011/%CE%B7-%CE%B5%CF%85%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B5%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B5%CF%80%CE%AF%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B3%CE%AC%CF%84%CF%89%CE%BD-(10112011)/

Βιβλία για το καλοκαίρι 1

Αν ο James Bond ήταν λίγο πιο πορνό, θα ήταν ο Malko Linge, ήρωας, πρίγκιπας και κατάσκοπος της CIA, γέννημα του μυαλού του Gérard de Villiers. Γενικά βλέποντας στο περίπτερο της γειτονιάς τα περιφρονούσα, μάλλον επειδή η ελληνική έκδοση είχε ελεεινά εξώφυλλα. Πέρυσι έπεσαν στα χεράκια μου (στα γιασεμάκια μου), δύο τίτλοι από την έκδοση του Βήματος. Με ένα καφέ στο μπαλκόνι της θείας μου στην Λεπτοκαρυά.....γίναν καπνός οι ενδοιασμοί μου. Τα απόλυτα βιβλία για το καλοκαίρι.....

Για την ιστορία, μεταφράστρια στα βιβλία αυτά ήταν η υπέροχη Τασώ Καββαδία... 

Όμορφες ταινίες 1

Όταν μια βραδυά με φίλους, βλέπεις μια ταινία και σου αλλάζει λίγο την οπτική....

Υπέροχη μουσική, φωτογραφία και ένα Παρίσι που θέλεις να γνωρίσεις